دانلود,پاورپوینت بررسی زندگینامه میس وندرروهه ,pptx
 
  مطلب مفید  
لودویگ میس فن در روهه (به آلمانی: Ludwig Mies van der Rohe)‏ (۲۷ مارس ۱۸۸۶–۱۷ اوت ۱۹۶۹) معمار آلمانی-آمریکایی، و سومین مدیر باوهاوس از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ بود. همکاران و دانشجویان و دیگران معمولاً او را با نام خانوادگی او یعنی میس مورد خطاب قرار می‌دادند.
 
لودویگ میس ون در روهه، در کنار والتر گروپیوس و لو کوربوزیه به عنوان استادان پیشرو در معماری مدرن شناخته می‌شوند. میس مانند بسیاری از معاصران خود به دنبال بنا نهادن یک سبک معماری بود که نمایانگر عصری جدید باشد درست مانند کاری که سبک‌های معماری کلاسیک و معماری گوتیک برای زمان خود انجام دادند. او یک سبک معماری قرن بیستمی تأثیرگذار را خلق کرد که دارای صراحت فراوان و سادگی بود. در ساختمان‌های کامل ساخته شده، او از مصالح جدیدی مانند فولاد صنعتی و صفحات شیشه‌ای برای تعریف فضاهای داخلی استفاده کرده‌است. او تلاش کرد که به سمت نوعی از معماری برود که دارای حداقل چارچوب ساختمانی باشد و دارای یک تعادل در مقابل آزادی ضمنی جریان آزاد فضاهای باز باشد. او ساختمان‌های خود را معماری «پوست و استخوان‌ها» می‌نامید. او در جستجوی یک روش منطقی بود که باعث هدایت فرایند خلاق طراحی معماری شود. او بخاطر استفاده از کلمات کوتاه «کمتر بیشتر است»  و «خداوند در جزییات است»  شهرت دارد.
 
وی در آمریکا و بخصوص در مؤسسه فناوری ایلینوی آمریکا آثار مهمی از خود بر جای گذاشت. 
 
 
  بخشی از مطلب  
 
      زندگینامه میس وندرروهه
 
 
      *اوایل دوره زندگی*
 
 
      میس در مغازه حکاکی بر روی سنگ، و چندین شرکت محلی طراحی داخلی کار
      می کرد و سپس به برلینرفت و به دفتر طراح داخلی برونو پاول پیوست. او
      حرفه معماری خود را به عنوان یک کار آموز در کارگاهپیتر بهرنس بین
      سال های ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ میلادی شروع کرد، جایی که او در معرض نظریه های
      رایج معماری و فرهنگ مترقی آلمان قرار گرفت او همچنین در کنار والتر
      گروپیوس و لو کوربوزیه کار می کرد. او همچنین به عنوان مدیر پروژه
      های ساختمانی سفارت امپراطوری آلمان در سن پترزبورگ تحت نظر پیتر
      بهرنس کار می کرد. استعداد او به سرعت شناخته شد و او با توجه به عدم
      تحصیلات رسمی دانشگاهی شروع به قرارداد بستن به صورت مستقل کرد. او
      کم گو، مشاوره گر و ار لحاظ جسمانی با ابهت بود. لودویگ میس به عنوان
      قسمتی از یک تبدیل سریع از پسر یک کاسب به یک معمار که با فرهنگ
      ممتاز برلین کار می کند، نام خانوادگی خود را تغییر داد و نام
      خانوادگی مادر خود (وندر روهه) را که تاثیرگذار تر بود برگزید. او
      کار مستقل و حرفه ای خود را با طراحی ساختمان های طبقات مرفه جامعه
      با سبک سنتی محلی آلمانی شروع کرد. او پهنِ متناسب را، نظم عناصر
      موزون ، توجه به رابطه سازه های ساخته شده توسط انسان با طبیعت و
      ترکیب های ساده حجم های مکعبی( کارل فریدریش شینکل) متعلق به سبک
      معماری نئو کلاسیک پروسی ((Prussian Neo-Classical) در اوایل قرن ۱۹،
      در صورتی که در آن قرن ،درنظر نگرفتن ،گلچین بودن، و درهم ریختگی سبک
      معماری کلاسیک به دلیل این که با عصر مدرن نامربوط است رایج بود، را
      می پسندید.
 
 
      زندگینامه میس وندرروهه
 
 
      *از سنت گرایی به نوگرایی (مدرنیسم)*
 
 
      بعد از جنگ جهانی اول میس در حالی که هنوز کار طراحی خانه هایی با
      فرهنگ سنتی را انجام می داد، شروع به انجام به یک سری فعالیت‌های
      آزمایشی موازی در زمینه سبک بین‌المللی کرد و ملحق به همتاهای پیش
      قراول خود در یک جستجوی طولانی برای یک سبک جدید برای یک دموکراسی
      صنعتی جدید شد. نقاط ضعف سبک سنتی از اوایل قرن ۱۹ میلادی توسط
      تئورسین‌های مترقی مورد حمله قرار گرفته بود. انتقاد افزاینده آن‌ها
      از سبک‌های تاریخی بعد از جنگ جهانی اول یک اعتبار قابل توجه بدست
      آورد که بیشتر به عنوان شکست در سبک رهبری سلطنتی اروپا در نظر گرفته
      می شد.